Το ΕΑΔ διοργάνωσε την επόμενη ημέρα του Συνεδρίου, Τρίτη 16 Οκτωβρίου, σεμινάριο με θέμα την κατάρτιση στις συμμετοχικές διαδικασίες, στο οποίοσυμμετείχαν 43 άτομα από διάφορους φορείς, μέλη του ΕΑΔ αλλά και της εταιρικής σχέσης.

Σκοπός του σεμιναρίου ήταν, μετά την ολοκλήρωση της προγραμματισμένης 8ωρης βιωματικής και διαδραστικής  συνάντησης, οι συμμετέχοντες να νιώσουν αυτοπεποίθηση αναφορικά με την ικανότητά τους να επηρεάζουν συνειδητά και θετικά την απόδοση ομάδων μέσα στις οποίες συνεργάζονται. Πιο συγκεκριμένα:

α. να αντιληφθούν ότι η επιτυχία συνεργασιών είναι θέμα ‘‘στάσης’’ και προσωπικής ευθύνης,

β. να αντιληφθούν τους λόγους ύπαρξης δυσκολίας στη δημιουργία των βασικών προϋποθέσεων που κάνουν τις συνεργασίες αποδοτικές, καθώς  και τον τρόπο υπέρβασης της δυσκολίας αυτής,

γ. να ενημερωθούν γύρω από τεχνικές και προσεγγίσεις που βοηθούν στην αντιμετώπιση των δυσκολιών αυτών και

δ. να εφαρμόσουν στην πράξη τις συγκεκριμένες τεχνικές και προσεγγίσεις.

Εμπειρίες Συμμετοχικής Συνεργασίας που επεξεργασθήκαμε

√    Η παρομοίωση της ζωής μας με «Πλεύση με Αερόστατο» θα μπορούσε να μας βοηθάει ώστε να εμπνεόμαστε και να «ξεκολλάμε» όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και παρεμβάσεις και έτσι να αυξάνουμε την αυτενέργειά μας ακόμα κι αν υπάρχουν πολλοί άλλοι που συν-επιδρούν για το τελικό αποτέλεσμα.

√    Συμμετοχή υπάρχει όταν ο καθένας αυτενεργεί με σεβασμό και συγχρονισμό προς τους άλλους και προς τον κοινό σκοπό και πλάνο δράσης.

√    Ζήσαμε μέσα στο «εργαστήρι» την σημασία του συγχρονισμού «εντυπώσεων και προσδοκιών» τόσο ΠΡΙΝ από κάθε συνεργασία όσο και κατά τη ΔΙΑΡΚΕΙΑ συνεργασιών. Πολλές φορές βρισκόμαστε σε μια συνάντηση, έχουμε λάβει την ίδια πρόσκληση, δεν είμαστε όμως «συγχρονισμένοι» σε επίπεδο αντιλήψεων και προσδοκιών για το «τι» είναι αυτό που αναζητάμε και για το «πως» μετράμε την επιτυχία του.

√    Ο συγχρονισμός αυτός χρειάζεται να γίνεται στα τρία επίπεδα ανθρώπινης αντίληψης:

(1)   στο επίπεδο των ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ που είναι κοινά για όλους (τι έχουμε παρατηρήσει χωρίς αξιολογήσεις και σχόλια)

(2) στο επίπεδο των ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ / του ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ που είναι απολύτως προσωπικά μέσα στο νου και στην ψυχή του καθένα μας και

(3) στο επίπεδο των ΕΡΜΗΝΕΙΩΝ / ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ που πάλι είναι προσωπικά και υποκειμενικά και προϊόντα σκέψεων και πεποιθήσεων.

√    Όταν σε μια συνεργασία, συνάντηση εργασίας έχουμε τις υποκειμενικές μας απόψεις η διαδικασία «εξισορρόπησης» των απόψεων αυτών, μοιάζει με την κίνηση ομάδας τουριστών γύρω από ένα μεγάλο γλυπτό σε μουσείο...

Αν οι τουρίστες μένουν σταθεροί γύρω από το γλυπτό τότε ο καθένας βλέπει μόνο μια όψη και έχει μόνο εν μέρει δίκιο. Αν κινηθούν και δουν το γλυπτό από την θέση του άλλου – χωρίς να αλλάξουν άποψη αν δεν το επιθυμήσουν οι ίδιοι - τότε όλοι βλέπουν ολόκληρο το γλυπτό και τελικά επιλέγουν πιο ώριμα την τελική τους θέση ως προς αυτό.

√    Είναι πρωταρχικής σημασίας να έχουμε επιλέξει συνειδητά τις στάσεις (attitudes) με τις οποίες αντιμετωπίζουμε κάθε πρόκληση, κάθε στιγμή. Αν συνέχεια αναλογιζόμαστε «τι θέλω να βγάλω σαν στάση σχετικά με το θέμα» τότε έχουμε βάσιμες ελπίδες να οδηγήσουμε τον εαυτό μας σε ενέργειες και συμπεριφορές που θα μας αφήσουν ικανοποιημένους τόσο εμάς όσο και τους γύρω.

√    Σαν άτομα και σαν ομάδες αξίζει να το προσπαθούμε συνέχεια να έχουμε επίγνωση της «στάσης» που εκπέμπουμε ανά πάσα στιγμή. Η απόλυτη επιτυχία επιλογής στάσης και υλοποίησης συμπεριφοράς δεν θα υπάρξει. Η συνεχής προσπάθεια όμως έχει σαν αποτέλεσμα να ενεργοποιεί ο καθένας μας ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ  τον καλό εαυτό της/του και τότε πετυχαίνουμε όλοι πολύ περισσότερα!

√    Οι τοξικές συμπεριφορές είναι αποτελέσματα αδιεξόδων και ‘μπλοκαρισμάτων’ του «ημών των ιδίων» που τις διαπράττουμε. Τοξικές συμπεριφορές είναι η ΕΠΙΚΡΙΣΗ, η ΑΜΥΝΑ, η ΕΙΡΩΝΕΙΑ και το ΧΤΙΣΙΜΟ ΤΟΙΧΟΥ. Όλες γίνονται από όλους όταν είμαστε σε παροδικά ή μόνιμα αδιέξοδα και αδυναμίες.

Να τις αποφύγουμε εντελώς … δυστυχώς δεν είναι εφικτό.

√    Ένα περιβάλλον με υψηλή τοξικότητα στις συμπεριφορές, λειτουργεί σαν «επιταχυντής» και έτσι δεν αποφεύγεται η επιβλαβής και αντιπαραγωγική κλιμάκωση. Αν καταφέρουμε να αναγνωρίζουμε και να αποκλιμακώνουμε την τοξικότητα συμπεριφορών τότε μπορούμε να ανεβάσουμε την απόδοση όλων μας.

√    Για να έχει αποτέλεσμα η συμμετοχή του καθένα μας σε συνεργασίες, ας αναρωτιόμαστε σε κάθε τι που εμπλεκόμαστε ... «τι θέλω να μείνει στους συνεργάτες μου;» - «τι θα τους έλειπε αν ΔΕΝ είχα εμπλακεί;»

Τέλος ας θυμόμαστε ότι «όλοι έχουμε ΜΟΝΟ εν μέρει δίκιο!» και ας αναρωτιόμαστε ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ αντί ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΤΑΔΕ ΣΤΟΝ ΔΕΙΝΑ ...

• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
•